بسم الله الرحمن ا لرحیم

حدود بیست روز از 14خرداد سال 89 می گذرد .همه آن نماز جمعه تاریخی در حرم نورانی حضرت امام ره را به یاد دارند.بصیرتی که مردم از خود نشان دادند،حضور تاریخی آنان و... . اما آنچه این حقیر به آن می خواهم بپردازم سئوالی است که در آن روز به ذهن برخی خطور کرد ، می باشد وآن اینکه آیا نسبت حیوان به فرد ویا گروهی دادن –مثلا گفته شود فلانی ویا فلان گروه مثل سگ هستند- صحیح است یاخیر .(البته به گروهی که دشمن دین واسلام محسوب می شوند).به بیان دیگر اگر انسان بزرگی این نسبت را دهد با شان ومقام اومنافات دارد یاخیر؟آیا می توان به اواعتراض کرد یاخیر؟

در جواب باید عرض کنم که با رجوع به برخی آیات وروایات می توان به این نتیجه رسید که این امر نه تنها خلاف شان نیست بلکه اصولا هیچ مانعی ندارد وگفتن آن حتی می توان گفت پسندیده است.به آیه وروایات زیر توجه کنید:

وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها وَ لکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَثْ ذلِکَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ. « اعراف/176»

در این آیه خداوند بلعم باعورا را به سگی که له له می زند(زبان از دهان بیرون شده) تشبیه کرده است.

 مَثَلُ الَّذینَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوها کَمَثَلِ الْحِمارِ یَحْمِلُ أَسْفاراً بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ.« جمعه/5»

دراین آیه شریفه نیز خدای متعال عالمان بی عمل ومنحرف را به الاغی که صرفا کتاب با خود حمل می کنند تشبیه نموده است.

عن ابی عبد الله علیه السلام :إِنَّ اللَّهَ لَمْ یَخْلُقْ خَلْقاً شَرّاً مِنَ الْکَلْبِ وَ إِنَّ النَّاصِبَ أَهْوَنُ عَلَى اللَّهِ مِنَ الْکَلْب « الکافی     ج 3   ص 14 »

در این حدیث شریف امام صادق علیه السلام می فرمایند ناصبی(دشمن اهل بیت علیهم السلام)ازسگ بدتر است.

‏عَوَالِی اللآَّلِی، عَنِ النَّبِیِّ ص قَالَ لَا یَحِلُّ لِرَجُلٍ یُعْطِی عَطِیَّةً أَوْ یَهَبُ هِبَةً فَیَرْجِعُ فِیهَا إِلَّا الْوَالِدُ فِیمَا یُعْطِی وَلَدَهُ وَ مَثَلُ الَّذِی یُعْطِی عَطِیَّةً ثُمَّ یَرْجِعُ فِیهَا کَمَثَلِ الْکَلْبِ یَأْکُلُ فَإِذَا شَبِعَ قَاءَ ثُمَّ عَادَ فِی قَیْئِهِ  «مستدرک‏الوسائل     14     58    7- باب عدم جواز الرجوع فی الوقف»

در این حدیث شریف نیز رسول مکرم اسلام صلی الله علیه آله ،فردی را که به دیگری هدیه ای می دهد وسپس آن را پس می گیرد،به سگی که غذایی خورده وسپس آنرا پس می آورد، تشبیه نموده است.

بنابراین این سخن که اگر مثلا یک فرد سیاسی بزرگ وعالم بخواهد گروهی از دشمنان اسلام ومملکت را به سگ تشبیه کند نه خلاف شان است ونه گناه،زیرا اگرناپسند ویا زشت ویا گناه بود، این امر درقران کریم وروایات شریفه اتفاق نمی افتاد. والسلام

امیدوارم منظورم را رسانده باشم.