بسم الله الرحمن الرحیم

کودک خردسالی پدر ومادرش را از دست داده بود ،گریه می کرد وبهانه انها را می گرفت بستگان هر کاری می کردند آرام نمی شد بالاخره با اسباب بازی وخوراکی سرش را گرم کردند. مدتی مشغول بازی شد وسرگرم خوردن خوراکی ها ،تا اینکه خسته از بازی و از خوردن خوراکی ها سیرگردید .تازه متوجه شدو انگار یادش آمد که پدر ومادرش نیستند ،دوباره شروع کرد گریه کردن ،این بار هر چه کردند ارام نشد،گریه کرد وگریه کرد  تا انجا که همه را گریاند . آری عزیز من !من وتوهم یتیم هستیم اما نمی دانم کی وچه زمان متوجه خواهیم شد که پدر نداریم ،وچرا از ان کودک کمتریم .

آه اقای من ! اگر از بازی کودکانه ام ،از لذات مادی وپوچم دست بر می داشتم تو را به دست می آوردم اما افسوس...

روزی از مرحوم ایت الله بهاءالدینی سئوال شد چرا غروب جمعه ها غم انگیز است .فرمودند: چون هر صبح جمعه حضرت حجت بن الحسن متوقع ظهور هستند وچون غروب می شود اقا مطمئن می شوند که امروز هم امر فرجشان امضاء نشد ،لذا دلگیر می شوند واین غم حضرت ،در قلوب محبین وشیعیان ایشان انعکاس می یابد وآنها هم دلگیر می شوند .

یک جمعة دیگر هم گذشت وتو نیامدی .البته اقای من بهتر است نیایی، چون آن بی دینان که عکس نایبت خمینی را پاره کردند قطعا به تو هم رحم نخواهند کرد ،ما بقی هم که غافلند پس برای که می آیی... .

اللهم عجل لولیک الفرج.صلوات.